- nuntius
- [st1]1 [-] nuntĭus, a, um : qui annonce, qui fait connaître, annonciateur, révélateur.
[st1]2 [-] nuntius, i, m. : - [abcl][b]a - messager, courrier. - [abcl]b - chose annoncée, nouvelle, message. - [abcl]c - injonction, ordre, commandement. - [abcl]d - lettre, billet (annonçant le divorce).[/b]
- nuntium uxori remittere : répudier sa femme.
* * *[st1]1 [-] nuntĭus, a, um : qui annonce, qui fait connaître, annonciateur, révélateur. [st1]2 [-] nuntius, i, m. : - [abcl][b]a - messager, courrier. - [abcl]b - chose annoncée, nouvelle, message. - [abcl]c - injonction, ordre, commandement. - [abcl]d - lettre, billet (annonçant le divorce).[/b] - nuntium uxori remittere : répudier sa femme.* * *Nuntius, huius nuntii, m. g. Virgil. Messagier, Un nonce.\Virtuti nuntium remisisti. Cic. Tu as repudié vertu.\Nuntius. Plaut. Un message ou nouvelle.\Saeuus et sanguinarius nuntius. Plin. Cruel message.\Nuntium, nuntii, etiam neutro genere, pro re quae nuntiatur. Catul. Tibull. Un message.\Nuntii et literae de bello a Parthis in prouinciam Syriam illato quotidie fere afferuntur. Cic. On apporte presque touts les jours nouvelles et lettres que, etc.\Accipere nuntium. Cic. Recevoir nouvelles.\Deferre nuntium alicui. Cic. Porter nouvelle.\Perferre nuntium. Cic. Porter nouvelle.\Venit nuntius. Cic. Il est venu nouvelle que, etc.
Dictionarium latinogallicum. 1552.